ستارگان حرم کریمه ۹ ؛ شهید محمد حسین کبیری

درباره مجموعه « ستارگان حرم کریمه » :

 کتاب حاضر از مجموعه « ستارگان حرم کریمه » روایت سرداران و فرماندهان دیار قم است دلباختگانی که در سایه همیشه زلال کوثر اهل بیت حضرت معصومه علیها السلام رشد وتعالی یافتند و زندگی شان سراسر عطر و بوی اسلام ناب محمدی گرفت.

آنانی که در کارزار دفاع مقدس نمونه کامل یک مجاهد فی سبیل الله شدند و الگویی برای همه آزادی خواهان جهان.

این کتاب در صدد است تا تصویری از سیره و سبک زندگی اسطوره هایی از تبار ایثار و سرافرازانی از جنس گمنامی را نشان دهد شاید راه و رسم بندگی را از ایشان بیاموزیم و روح و  جان خسته مان در کوی محبت شان نفسی تازه کند.

برشی از کتاب :

برای انجام عملیات رمضان، لشکر در سپنتای اهواز مستقر بود.
حسین فرمانده گردان مالک بود.
اوایل جنگ بچه‌ها خیلی سخت به نظم و انضباط تن می‌دادند، من و چند تا از بچه‌های پُر شر و شور هم اهل حرف گوش کردن نبودیم.
صبحگاه که می‌شد، خیلی‌ها از رختخواب‌شان جُم نمی‌خوردند.
کادر گردان هم حریف نیروهای شلوغ نمی‌شد.
فقط حسین بود که وقتی سرِ سوله می‌ایستاد و برپا می‌داد، کسی جرأت در رفتن از زیر صبحگاه را نداشت.
همه حساب می‌بردند ازش.

مرحله آخرِ رمضان همه را جمع کرد تا نسبت به عملیات توجیه‌مان کند.
آخر حرف‌هایش گفت «بچه‌ها امشب پاهام میره بالا.» منظورش این بود که شهید می‌شود.
تا این را گفت، همه به مزاح با صدای بلند گفتند «الهی آمین.»
دعای بچه‌ها شوخی شوخی، جدی شد.
حسین همان شب رفت بالا…